De expositie RUIMTE stelt ons vermogen tot ruimtelijk inzicht op de proef.

Bij ‘ruimte’ denken we al gauw aan de letterlijke betekenis, een architecturale ruimte, opgebouwd uit vier muren die in een rechte hoek op elkaar staan, met een plafond, een doorgang en eventueel ramen. Maar ‘ruimte’ kan ook een abstracte of figuurlijke betekenis hebben.

Voor de expositie RUIMTE zijn zes hedendaagse Nederlandse beeldend kunstenaars uitgenodigd die fotografie of video als medium gebruiken en die ieder op een eigen manier invulling geven aan het begrip ruimte en ruimtelijkheid. Zij spelen met schaal, perspectief, optische illusie, lichtval en schaduwwerking. Telkens gaat het om de dualiteit tussen tweeen driedimensionaliteit, tussen suggestie en realiteit. Door het vervreemdende effect dat hun werk oproept, wordt ons vermogen tot ruimtelijk inzicht op de proef gesteld.

De expositie gaat over de wisselwerking tussen ruimte en fotografie. De exposanten zijn:
Michiel Kluiters, Hans Biezen, Marleen Sleeuwits, Femke Dekkers, Willem van den Hoed, Menno de Nooijer.

De groepsexpositie is te zien van zaterdag 9 september t/m zondag 29 oktober 2023 bij Pennings Foundation, Geldropseweg 63, Eindhoven. Open woensdag t/m zaterdag van 12.00 tot 17.00 uur. Tijdens de Dutch Design Week (21-29 okt 2023) alle dagen geopend.

Opening zaterdag 9 september 16.00 uur

Over de kunstenaars:
Michiel Kluiters (1971). Al sinds zijn academietijd houdt Michiel Kluiters zich bezig met hetbouwen van ruimtes op schaal. Het fascineerde hem hoe hij door het maken van blow-upsvan zijn constructies een bestaande ruimte visueel kon aantasten. Eerst met grotefotowerken en later met muurvullende foto-installaties. Na verloop van tijd ontwikkelde
Kluiters dit tot architectonische interventies, video-installaties en beelden in de openbareruimte. In zijn recente werk zijn de architectonische schaalmodellen veranderd ingrofgebouwde ruimtelijke objecten met doorgangen. Door filmische belichting voegt hijdaar dramatiek aan toe, alsof er iets is gebeurd of gaat gebeuren. Kijken we naar deoverblijfselen van een utopisch verleden of naar plaatsen die een mogelijke dystopischetoekomst verbeelden?

Michiel Kluiters volgde de opleiding autonome vormgeving aan HKU in Utrecht en beeldhouwen aan de Gerrit Rietveld Academie en de Ateliers in Amsterdam.

Hans Biezen (1947). Bij de eerste aanblik zien de werken van Hans Biezen eruit als foto’s, maar als je beter kijkt herinneren ze eerder aan fotorealistische schilderkunst. De ruimtes zien er veel te vreemd uit. Penseelstreken zijn te zien in de kleuren, maar vreemd genoeg niet in de structuur. Het feit is dat het foto’s zijn. Biezen bouwt de ruimtes, fotografeert ze en zodoende krijgen ze een specifieke uitdrukking. De grens tussen de werkelijkheid en hetgeen dat wordt afgebeeld wordt onduidelijk. Dat draagt ertoe bij dat de beleving zegt dat er iets niet helemaal klopt. Tegelijkertijd kun je niet echt zeggen wat er nu ‘fout’ aan is. (Freddie Ross, journalist beeldende kunst en filosoof)

Hans Biezen begon rond 1970 met straatfotografie. Daarna is hij meer conceptueel gaan werken, met vaak zijn vrouw Jet als muze en onderwerp van zijn fotografie. Daarnaast onderzoekt hij sinds 1980 de werking van licht en donker en perspectief met zelfgemaakte schaalmodellen en bestaande kamers. In 1995 verhuisde Biezen naar Zweden.

Marleen Sleeuwits (1980) is vooral geïnteresseerd in het illusoire karakter van afgebeelde ruimtes. Ze laat zich inspireren door anonieme werk- en leefomgevingen en plaatsen waar we ons doorheen bewegen, zonder eigen identiteit, die overal en nergens kunnen zijn: kantoren, hotels, luchthavens, etc., waar kunstlicht een sfeer creëert waar de tijd geen vat op heeft. In haar meer recente werk bouwt Sleeuwits nieuwe ruimtes (of sculpturen) met materialen uit dergelijke ruimtes, zoals laminaat, systeemplafonds, parketstroken en tlbuizen, die ze vervolgens fotografeert. Ze verdraait de waarneembare werkelijkheid, speelt met schaal en creëert optische illusies. Vaak licht ze vervreemdende elementen van
ogenschijnlijk nietszeggende plekken uit. Ze voegt extra lagen toe of pelt de ruimte af om te ontdekken wat zich achter een muur of plafond bevindt. Zo hergebruikt ze eigenschappen die een plek van zichzelf heeft. Dit doet ze ook door bepaalde elementen te fotograferen en vervolgens weer in de ruimte te verwerken.

Marleen Sleeuwits studeerde aan de Koninklijk Academie voor Beeldende Kunsten in Den
Haag en behaalde haar master aan AKV | St. Joost in Breda.

Femke Dekkers (1980) zoekt in haar werk het spanningsveld op tussen statische architectuur en de illusie van het schilderachtige perspectief. Met de fotocamera bepaalt ze een perspectief om vervolgens de driedimensionale omgeving, gekaderd door de lens, als een canvas te gebruiken: een leeg vlak waarbinnen nieuwe ruimtelijke ordeningen kunnen
ontstaan. Soms lost de fysieke ruimte op in lijnen, vlakken en patronen, soms is de ruimte terloops te zien als werkruimte met een rol tape of gruis van pastelkrijt op de grond. Zulke getuigen van het maakproces introduceren ook een tijdsverloop; de foto wordt een neerslag van de handelingen in de ruimte. In feite is die ruimte een toneel, een podium, waar steeds nieuwe beelden kunnen ontstaan (en waar falen feitelijk niet bestaat).

Femke Dekkers studeerde aan AKV|St. Joost in Den Bosch.

Willem van den Hoed (1965) baseert zijn werken op bestaande ruimten. Gedurende enkele dagen op locatie worden vele honderden telezoomdetails verzameld en met deze fragmenten van licht en tijd worden later in de studio de werken opgebouwd. Dit resulteert in haarscherpe beelden met oog voor het kleinste detail. In zijn werk ontbreekt de mens,
maar details verraden menselijke aanwezigheid. In zijn meest recente werk maakt Van den Hoed nieuwe ruimtelijke illusies op basis van bestaand fotografisch materiaal. Herinneringen aan steden worden door hem verwerkt in bijna kubistische sneeuwlandschappen. De contouren van de stad zijn nog aanwezig, maar het worden tegelijkertijd surrealistische lege buitenruimtes, waarin iedere vorm van menselijke activiteit ontbreekt.

Willem van den Hoed studeerde Bouwkunde aan de Technische Universiteit in Delft. In 1998 startte hij zijn eigen architectenbureau, maar in 2003 verruilde hij de toegepaste beroepspraktijk van de architect voor de autonomie van het kunstenaarschap.

Menno de Nooijer (1967) maakte de stop-motion film Ruimte (2 minuten) in 1989 in zijn academietijd in Tilburg. Heel bewust koos hij ervoor om animatiefilms te gaan maken, om het hele beeld te kunnen manipuleren. De drang om zich af te sluiten van de buitenwereld en alles zelf in de hand te hebben moet wel afgewisseld worden met contact met anderen,
liefst met inspirerende gelijkgestemden. Op zoek naar de magie van het medium met als doel zichzelf maar vooral anderen te laten verbazen.

Menno de Nooijer studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunst in Tilburg, gevolgd door de Cranbrook Academy of Art in Bloomfield Hills in de VS. Van jongs af aan speelde Menno mee in de films van zijn vader Paul de Nooijer (1943). Sinds 1989 bedenken Paul en Menno samen de creaties. Zij zijn multimedia kunstenaars die zich bedienen van fotografie,
film, installatie, performance en muziek. Vaak spelen zij zelf de hoofdrol in hun licht absurdistische werk.

Dit jaar bestaat het Nederlands Fotomuseum twintig jaar en dat vieren we met een groot fotofeest. Van 8 juli tot en met 10 september organiseert het museum in Rotterdam een bruisend zomerprogramma met summerclasses, kinderactiviteiten, zomeravonden en uiteraard foto’s… héél véél foto’s. Centraal staan de meer dan 1.200 zogenoemde +1 beelden die het publiek de afgelopen twee jaar als honderdste foto aan de Eregalerij van de Nederlands fotografie heeft toegevoegd. Daarnaast is er een expositie van de Fotobond, presenteert Theater Rotterdam het resultaat van de hun fotowedstrijd rondom de voorstelling The Story of Travis en vertellen jongeren in Getekend door het leven hun verhaal via tatoeages en poëzie.  

Tijdens vier zomeravonden beleef je het museum van een geheel andere kant: met talks, muziek en performances belichten we de veelzijdigheid van fotografie. Voor de fotograaf in de dop organiseren we vier summer classes van beeldbepalende fotografen. In de Buttonbar van Superduo maak je de leukste buttons met beeld uit de Eregalerij. En daarnaast zijn er nog veel meer activiteiten.  

Kom deze zomer dus langs en vier de fotografie! 

Exposities

Het Nederlands Fotomuseum viert de fotografie deze zomer met vier nieuwe expositie. In samenwerking met Marc Prüst zijn voor het eerst de beelden te zien die onze bezoekers digitaal hebben toegevoegd aan de Eregalerij van de Nederlandse fotografie. En jij bepaalt hoe deze tentoonstelling eruit ziet, want De Eregalerij, dat ben jij!. Curator Frits Gierstberg maakte een selectie van 50 foto’s uit de inzendingen van de jaarlijkse wedstrijd van de Fotobond. Theater Rotterdam sloeg de handen ineen met fotograaf Stacii Samidin rond de voorstelling The story of Travis. Getalenteerde fotografen stapten in de schoenen van hoofdpersoon Travis, een fotograaf met een nomadisch bestaan, om de schoonheid van het alledaagse in een beeld te vangen. Fotografie, tatoeages en poëzie komen samen in het project Getekend door het leven. Rotterdamse jongeren tonen hun persoonlijke verhaal op multidisciplinaire wijze.

Voor meer informatie kijk op de website van jet Nederlands Fotomuseum in Rotterdam

Na een tussenpauze van 3 jaar is op 19 mei  het derde Goeikesfotofestival gestart . Het thema is dit keer ‘Achter de Schermen’. Daarvoor werden 11 gepassioneerde fotografen een jaar lang begeleid in het maken van een eigen serie en
werden workshops gegeven aan 20 Helmondse grootmoeders en -vaders, bijna 100 leerlingen uit het basis- en middelbaar onderwijs en 4 Oekraïense vluchtelingen. Ook laten 6 (oud-)studenten van NAvB en Koning Willem I-college hun afstudeerwerk zien en worden er foto’s getoond van instagramsensatie Kenny Deuss (@onadventurewithdad) en journalist Mark van Wonderen.

Foto’s met een verhaal
Tijdens fotofestival Goeikes zijn 23 bijzondere fotoseries te zien in het centrum van de stad. Van een serie over leven met dementie en mannen in vrouwenkleren tot een regenboog bestaande uit bijna 700 foto’s en dronebeelden van duurzaamheidsprojecten in Nederland.

Een van de meest opvallende series voor deze editie komt van Els Berghout. Zij fotografeerde verschillende ouders in de eerste uren nadat zij hun ongeboren kind verloren. Een aantal van deze ouders delen via Goeikes de liefde voor hun stil geboren baby.

In een andere serie laat Julia Bogachova foto’s zien van haar dochter Maria. De Oekraïense vluchtelinge fotografeerde 2 jaar lang een onbezorgd kind: zowel in Oekraïne als in Nederland. Wie naar de foto’s kijkt zou niet denken dat er op de achtergrond een oorlog gaande is. Maria krijgt daar zo min mogelijk van mee. Julia probeert dat zo lang mogelijk zo
te houden.

Op een vrolijkere noot delen 20 Helmondse oma’s en opa’s hun beste gerechten voor de serie Achter Grootmoeders Keukendeur. Onder begeleiding fotografeerden de 75-plussers de ingrediënten en verzamelden de recepten. Het resultaat is vanaf 19 mei te zien in de Kasteeltuin, maar wordt ook gebundeld in een kookboek dat op 20 mei uitkomt.

Programma
Het fotofestival is van 19 mei tot en met 25 juni te zien op het Piet Blomplein, in de Kasteeltuin en in de Bibliotheek. De officiële opening vindt plaats op 21 mei in Post#5700 aan de Watermolenwal te Helmond. Kaartjes daarvoor zijn te koop via de website van Goeikes. Daar kun je je ook inschrijven voor diverse workshops en lezingen die gedurende
de festivalperiode plaats zullen vinden.

Meest laagdrempelige fotofestival van Nederland
Na de edities ‘Helmonders in Beeld’ (2018) en ‘Het Jaar van Lucas Gassel’ (2020) besloot Stichting Goeikes flink uit te breiden. Het team, dat voorheen voornamelijk bestond uit fotograaf en oud-stadskunstenaar Tahné Kleijn, werd uitgebreid met docent Bram Verhees, architect Frank van de Loo en vormgeefster Tessa Kuipers. Samen spraken zij de ambitie uit om Goeikes uit te laten groeien tot het meest laagdrempelige fotofestival van Nederland.

De 4 locaties van Goeikes zijn dan ook gratis te bezoeken en tijdens het festival worden er workshops en lezingen aangeboden voor slechts € 3,50 inclusief een consumptie. Daarnaast is de luxe catalogus met 160 pagina’s aan prachtige kleurenfoto’s te koop voor € 21,95 op verschillende verkooppunten in de stad. Goeikes: Achter de Schermen wordt mede mogelijk gemaakt door toekenningen van o.a. Impulsgelden (Kunstloc), VSB Fonds, Gemeente Helmond, Fonds voor Cultuurparticipatie en het Prins Bernhard Cultuurfonds.

Iedereen kent het stereotype beeld in de media van LHBTIQ+ personen: uitbundige personages, dragqueens of gespierde mannen in leren harnasjes. 

Queer 040 wil met deze expositie laten zien dat de Eindhovense community zo veel meer is dan dat. Ze bestaat uit ouders, professionals, party animals, activisten, maar bovenal mensen met hart en oog voor elkaar. In onze vooruitstrevende stad vol ontwikkeling en technologie is de kern ‘Wat goed dat je jezelf bent’.

Met foto’s van Bas Berends, Hank Kooijmans, Faron van Leeuwen, Barbara Medo, modelz_secret,  Inge Pijl, Se7en Photography.

De expositie is samengesteld door Johan Stribos, voorzitter van Queer 040, en fotograaf Inge Pijl. Meer info: Klik hier

Locatie: Pennings Foundation, Geldropseweg 63, 5611 SE Eindhoven, Nederland

Van zondag 9 tot zondag 30 juli is de befaamde World Press Photo Exhibition 2023 geopend voor publiek in Willem Twee Den Bosch. De jaarlijkse tentoonstelling presenteert de resultaten van de World Press Photo Contest 2023 en toont de beste en belangrijkste journalistieke foto’s en documentairefotografie van het afgelopen jaar, geselecteerd door een
onafhankelijke jury.

De World Press Photo Exhibition 2023 nodigt kijkers uit om buiten de nieuwskringloop te treden en kritisch na te denken over belangrijke onderwerpen in onze wereld. De winnende werken van de 2023 World Press Photo Contest vertegenwoordigen belangrijke nieuwsgebeurtenissen en belangrijke momenten die in 2022 over het hoofd zijn gezien door de reguliere media: van de verwoestende documentatie van de oorlog in Oekraïne en historische protesten in Iran tot de realiteit in het door de Taliban gecontroleerde Afghanistan, alsook de vele gezichten van de klimaatcrisis in landen variërend van Marokko tot Australië, van Peru tot Kazachstan.

Persfoto van het jaar
De World Press Photo of the Year eert de fotograaf wiens beeldende creativiteit en vaardigheden terugkomen in een foto die een gebeurtenis vertegenwoordigt en/of een kwestie van groot journalistiek belang uit het afgelopen jaar vastlegt.

Dit jaar heeft de jury gekozen voor Evgeniy Maloletka’s foto ‘Mariupol Maternity Hospital Airstrike’, die tevens de eerste prijs won in de categorie Stories voor de regio Europa. Toen Russische troepen op 24 februari 2022 Oekraïne binnenvielen, richtten ze zich onmiddellijk op de strategisch gelegen havenstad Marioepol aan de Zee van Azov. Op 20 mei kreeg Rusland de volledige controle over de stad, die verwoest was door beschietingen.
Tienduizenden burgers waren gevlucht of gedood. Maloletka was een van de weinige fotografen die destijds gebeurtenissen in Marioepol vastlegde. De jury vond dat zijn verhaal de gruwel van de oorlog voor burgers overbracht; ze prezen de veerkracht van de fotograaf terwijl hij onder enorme druk en onmiddellijke dreiging werkte.

Op de winnende foto zien we Iryna Kalinina (32), een gewonde zwangere vrouw, die op 9  maart 2022 uit een  kraamkliniek wordt gedragen die beschadigd raakte tijdens een Russische luchtaanval in Marioepol, Oekraïne. Haar baby, genaamd Miron (naar het Oekraïense woord voor ‘vrede’) werd doodgeboren: een half uur later stierf ook Iryna. Een  OVSE-rapport concludeerde dat het ziekenhuis opzettelijk het doelwit was van Rusland, resulterend in drie doden en zo’n zeventien gewonden.

2023 World Press Photo Contest
De 2023 World Press Photo Contest concentreert zich op zes wereldwijde regio’s: Afrika, Azië, Europa, Noord- & Midden-Amerika, Zuid-Amerika en Zuidoost-Azië & Oceanië. Voor deze 66e editie stuurden 3.752 fotografen uit 127 landen liefst 60.448 foto’s in.

Bij de beoordeling van de 2023 World Press Photo Contest waren regionale jury’s en een wereldwijde jury betrokken. Met de kennis van de regio waarover elk jurylid beschikt, zijn ze uitstekend in staat om de gefotografeerde verhalen te beoordelen en in culturele, politieke en maatschappelijke context te plaatsen. Nadat de regionale jury’s hun selectie maakten, besliste de wereldjury – bestaande uit de zes regionale juryvoorzitters en de wereldjuryvoorzitter – over de 24 regionale winnaars. Daaruit werden de vier wereldwijde winnaars in de vier categorieën gekozen: World Press Photo of the Year, World Press Story of the Year, World Press Photo Long-Term Project Award en World Press Photo OpenFormat Award.

Tentoonstelling 2023 in Den Bosch
Aansluitend op de World Press Photo Exhibition 2023 biedt Willem Twee muziek en beeldende kunst een zomers randprogramma aan. Op zaterdagen is de tentoonstelling ook in de avonduren geopend en kunt u uw bezoek combineren met een driegangendiner en een driedelig lezingprogramma door kunsthistorica Marie josé Eijkemans. Op ons
binnenterras wisselt u uw bezoek af met een drankje. Daarnaast biedt Willem Twee tijdens de World Press Photo Exhibition 2023 speciale verhuurarrangementen aan. Neemt u daarvoor contact met ons op via deze link.

Bezoekersinformatie
World Press Photo Exhibition 2023 is van zondag 9 tot zondag 30 juli 2023 dagelijks te bezoeken: van maandag tot en met vrijdag van 09:00 tot 17:00, op zaterdag van 11:00 tot 21:00 en op zondag van 11:00 tot 17:00. Een toegangsticket kost € 8,- in de online voorverkoop en kost € 10,- aan de dagkassa. Voor studenten geldt een gereduceerd tarief
van € 5,-. Voor schoolbezoeken met leerlingengroepen neemt u contact op via deze link .

Willem Twee muziek en beeldende kunst is gevestigd aan Boschdijkstraat 100, 5211 VD ‘sHertogenbosch.